Maandenlang is er vergaderd over de noodzakelijke veranderingen in jullie organisatie. En nu zijn jullie eruit. Het plan is er. De gewenste situatie, ist en soll … het is allemaal op tafel geweest. De muur hangt vol met brownpapers, flipovers, post-its en scrumborden. En jullie zijn het er helemaal over eens: een training! dat is wat er nodig is. Iedereen moet gewoon weer even met de neuzen dezelfde kant op. Als iedereen het verhaal maar heeft gehoord gaan ze vanzelf doen wat nodig is. Dat is de gedachte. En zo gebeurt het.
Drie maanden later…
De training is geslaagd. Daar is iedereen het over eens. Wat een super trainer was dat zeg! Het kostte wel wat natuurlijk, maar dan heb je ook wat! Nee, dat was een prima zet geweest. Nu kan de organisatie verder. Tja, en het heeft tijd nodig hé? Iedereen moet natuurlijk toch een beetje wennen aan die nieuwe afspraken die gemaakt zijn. Maar het gaat al heel goed hoor, elkaar lekker aanspreken op gedrag. Dan komt het wel goed allemaal. Toch?
Zes maanden later…
Training? O ja, die! Die was geweldig! Lekker eten ook… en zo mooi in het bos. Zeker voor herhaling vatbaar. Ja. Wat we daar hadden afgesproken, ja dat was iets van nieuwe werkwijze en zo. Maar dat bleek toch niet zo te werken. Die trainer kon dat natuurlijk wel lekker vertellen maar ja, in de praktijk werkt het toch even anders hé?
Tja, en wij zijn wel anders gaan werken maar zij…. als Henk nou ook eens gewoon mee zou werken. Dus tja… Misschien moeten we nog eens een terugkomsessie of zo? Dat alles weer even vers tussen de oren komt…
Wat ging hier mis?
Je denkt nu misschien: ja… maar dit is echt een uitzondering! Bij ons gaat het heel anders. Dan heeft die training wel resultaat! En gaan we wel veranderen!
Niks is minder waar. De kans dat een training aanslaat en dat je door middel van training zonder meer duurzame verandering in gedrag kunt bereiken is minimaal. Zeker als er geen aandacht is voor de roze olifant.
De roze olifant
Roze olifant? Ja… daarmee bedoel ik al die zaken die wél aanwezig zijn in de dagelijkse werksituatie, maar die NIET worden benoemd. En die al helemaal niet in de training terugkomen.
Zoals bijvoorbeeld Piet, die zich ergert aan Kees, omdat Kees ooit geroepen heeft dat Piet niet geschikt is voor zijn functie. Of Mary die gewoon een bloedhekel heeft aan Jasmijn, omdat Jasmijn altijd op de flexplek gaat zitten waar Mary wil zitten. Of Bert die Mohamed wel kan schieten omdat hij altijd zijn gereedschap pakt en het niet op de juiste plek terug legt, waardoor Bert zich een ongeluk moet zoeken. Echt waar. Daar gaat het soms dus om. Ook in jouw organisatie…
En daarom functioneert het soms niet op de werkvloer. Ook niet met een training.
Ja maar…, dat zijn toch uitzonderingen? Nee dus. En sterker nog: als je deze ‘Roze olifanten’ niet benoemt in je training, en het Niet gaat over gedrag, zorgen ze voor stagnatie. En in het ergste geval voor het mislukken van een op zich goede training.
Ga er maar eens op letten. En zet die roze olifant gewoon in de volle aandacht tijdens die heisessie. Dan komen jullie een stuk verder na terugkomst op het werk.
>>> inTouch HRM zet gedrag centraal in coaching en training. Aan de slag met gedrag in jouw organisatie? Neem contact op.
